28 mei John Mullins Maastricht

Post date: 8-apr-2011 11:53:26

Zaterdag 28 mei 2011, half acht 's avonds, dik een uur voor

het begin van de Champions League finale Manchester United

tegen Barcelona.

De drukte in Irish Pub John Mullins begint al langzaam

op te lopen, net als de temperatuur binnen. De kroegbaas

verzoekt me dan ook om de spullen achterom binnen te brengen.

Vlak na mij arriveert Arnold Smit en we stouwen de gear zo goed

als mogelijk in een donker gangetje. Even later is de hele band

compleet, is alles uitgeladen en moeten we wachten op de afloop

van de wedstrijd. We besluiten om maar even Maastricht in te lopen,

compleet met Maureen op de teenslippers en (eenmaal buiten)

mét kippenvel. We belanden in de Mouton Blanc waar de match op

het grote scherm de overmacht van Barca laat zien. Shit, toch 1-1,

als het nou maar geen verlenging wordt.... maar Barca laat er geen

gras over groeien en brengt 3-1 op het scorebord. Inmiddels terug bij

John Mullins, waar een aantal teleurgestelde fans afdruipen, een

benevelde atmosfeer achterlatend. Rond 22.45u kunnen we beginnen

met opbouwen en een half uurtje later soundchecken, deze keer met

Superstition van Stevie Wonder. Het keyboard van Don en de gitaarsound

van Jo maken al gelijk duidelijk dat TIME een nieuwe sound heeft en

eentje die er mag zijn!

Het geluid zit dus -met dank aan Arnold- alweer gebeiteld en we hebben

er allemaal weer zin in! We openen met Lay Down Sally, voor de eerste

keer zonder de zang van Daniël die helaas ermee gestopt is

(bedankt nog voor de leuke tijd Daniël!).

Bert neemt zijn partij over en bijt zo -samen met Maureen- de kop eraf.

De stemming zit er al snel weer goed in en voordat we het weten sluiten

we de eerste set rond 00.35u (!) hevig bezweet en dorstig af, maar pas

nadat Jo Lardenoye onze versie van Run to hell / the Wall van Pink Floyd

met een virtuoze gitaarsolo heeft opgeluisterd. Kicken, Jo!

Een korte pauze en dan snel weer verder!

De tweede set loopt zo mogelijk nog beter, Nico vindt het -net als Billy Idol-

een mooie dag voor een witte bruiloft en zingt dat dan ook luidkeels.

Wij wachten op de uitnodiging..... Het publiek heeft de smaak te pakken en

zingt mee met Twilight Zone, de Creedence medley en Where the streets

have no name. Na enig aandringen van de ouders van onze splinternieuwe

en piepjonge toetsenist Don Niekamp brengen we een Stones medley die

eigenlijk nog niet af is, maar ook dit lukt: niet in het minst door de harmonica

intro van Sweet Virginia en de saxofoonsolo, allebei op toetsen!

Goed gedaan, Don!

Baby Love sluit op waardige wijze de tweede set rond de klok van 2 af, het

leven van een artiest gaat niet over rozen... Het zit er weer op en ondanks

-of beter gezegd juist dankzij- onze nieuwe samenstelling was het weer

een geweldig optreden! Bedankt iedereen voor jullie aanwezigheid en hulp

en graag tot next Time!