13 april Aw Herremeniezaol Heugem

Post date: 16-apr-2013 17:33:10

Zaterdagavond 13 april 2013, tijd voor TIME, deze keer in de gezellige oude harmoniezaal van Heugem. Voor de eerste keer klimt de thermometer vandaag boven de 15 graden na een lange en koude winter, pas drie weken geleden viel er nog een flink pak sneeuw in Maastricht!

Na een wat rustigere periode wat optredens betreft, is het vanavond weer zover: Time is back on stage! Maar niet nadat er een verandering in de bezetting heeft plaatgevonden: onze jonge toetsenist Donny heeft zijn rol in Time opgegeven. We wensen je veel succes in je verdere muzikale carrière, Don! Na enig getob en geëxperimenteer heeft zich nu een verrassende ontwikkeling voorgedaan: onze zangeres in hart en nieren Maureen heeft zich nu op de toetsen gestort, dus dat wordt spannend!

Als ik om een uurtje of zeven aankom, heeft Nico alweer een indrukwekkend voorwerk geleverd, een volledige P.A. installatie inclusief mengtafel en monitors staat al opgebouwd en aangesloten, alsmede natuurlijk... het Gem keyboard. Duizend maal dank, Nico! Rainier heeft dan zijn spullen ook net allemaal gelost en we komen tot de conclusie dat hij op de 2 opgestelde podiumdelen net wat ruimte tekort komt om een goede opstelling te maken. Gelukkig is Jos (uitbater van de oude Harmoniezaal) ons meteen terwille om een derde podiumdeel tevoorschijn te toveren en ons te helpen met dit op te stellen, dank je wel Jos! Rainier kan nu uitgebreid opstellen, testen en stemmen en ik doe inmiddels hetzelfde met mijn net vers uitgebreide Markbass setje. Tja, volgens Robert is de gemiddelde muzikant rond zijn vijftigste zo'n 25 decibel kwijt dus dan moet het maar een streepje harder, niet?

Okay, even na achten staat alles in opperste staat van bereidheid en kunnen we een eerste soundcheck doen. Vervolgens nog even wat finetuning en een tweede soundcheck en de sound staat weer als een huis! Rond negenen zetten we de eerste set in. Al bij het tweede nummer moet Maureen gelijk aan de bak met het keyboard, nadat Nico eerst even haar als een gek kloppende hart uitgebreid onder de aandacht van het publiek heeft gebracht, hahaha! Het luide applaus is een flinke opsteker voor onze durfal en helpt haar de zenuwen een beetje in bedwang te houden. HUSH zing ik luidkeels, maar tevergeefs: zelfs tijdens het toetsen spelen houdt ze haar mond niet, maar zingt gewoon mee! Het vertrouwen komt er -net als de sfeer- gaandeweg de eerste set steeds meer in en tegen de tijd dat River deep, mountain high de revue passeert zijn alle bandleden en de fans er zeker van: Time is nog steeds alive and kicking! Over kicken gesproken: Rainier laat eens even horen hoe je van een relatief layed back nummer als While my guitar gently weeps een spannend en verrassend nummer kunt maken, kunst met een grote K!

Bijna aan het eind van de eerste set (wat duurt die trouwens lang zeg, volgens mij is het inmiddels half elf) kan Nico zijn geteisterde vingers nog wat extra pijnigen met de typische Status Quo riffs van Caroline en niet te vergeten de immer indrukwekkende Pink Floyd effecten van de compilatie van Run to hell en the Wall. Tijd om even de temperatuur wat te normaliseren en de keel te smeren!

Rond elven graven we de strijdbijl weer op en Time opent weer met, jawel: Time! Meteen is het enthousiasme weer volop aanwezig en de tweede set dendert dan ook als een gek voort, totdat na de publiekslievelingen Brass in pocket en de Creedence medley zich de volgende verrassing van vanavond aandient: Nico zet zijn gitaar weg en posteert zich achter het keyboard terwijl Maureen een nummer van Tina Turner (of eigenlijk de Beatles, maar de Tina versie) aankondigt: Help! Ohhhhh, letterlijk en figuurlijk: kippenvel jongens! Complimenten voor deze ontzettend goede en gevoelige uitvoering. Vervolgens krijgen we met Twilight zone en het ingelaste Superstitious de dansers weer op de vloer. Klokslag twaalf uur kondigt Maureen aan dat we een jarige Olav in ons midden hebben, die spontaan met vriendin de vloer opkomt om een feestje te bouwen onder Feel like makin' love. Nog ff wachten met naar huis gaan Olav, de tweede set zit er bijna op...

Bij de Stones medley laat Maureen nog eens duidelijk blijken dat al dat repeteren niet voor niets is geweest en zet feilloos Sweet Virginia neer, net alsof ze nooit anders gedaan heeft. Tja, en bij It's all over now, de Harlem shuffle en Baby love kun je natuurlijk niet blijven stilzitten hè en dat blijkt ook weer... Niet te geloven , in no Time is het ineens half een 's nachts geweest en zit het er weer op. Het was alweer een gezellige en geslaagde avond, niet in het minst dankzij het alweer uitbundige publiek, bedankt iedereen, bedankt en hopelijk weer tot de volgende keer!

Da's waar ook: op 30 april a.s. -de allerlaatste koninginnedag!- staat TIME weer in ons thuishonk café de Belsj op de bühne (oh ja, leuk dat jullie er ook waren vanavond Lion en Veronique), dus iedereen: pak meteen jullie agenda!!